MANUFAKTURA ZMYSŁÓW

          Pierwszym Impulsem, który był zalążkiem kolejnych, składających się, jak puzzle, w obraz, który chcę wam tu opisać, było otrzymanie zaproszenia przez koleżankę na warsztaty pracy z ciałem przez taniec.

          Bez wahania natychmiast się zapisałam, zapłaciłam i czekałam cierpliwie na ten dzień.

          Prowadząca Agnieszka przywitała kilkanaście kobiet cytatem, który każda otrzymała na specjalnym papierze- by dłużej mógł nam towarzyszyć.

         Był Impulsem do zapoczątkowania spotkania, do odkrycia kawałka siebie, do zakiełkowania więzi, dzięki której mogłyśmy poczuć się na tych warsztatach bezpiecznie.

           Cytat brzmi tak:

           "Gdy pojawi się nowy ruch w Twoim ciele, z dużym prawdopodobieństwem pojawi się także nowy ruch w Twoim życiu"

 

          Motywem przewodnim tych warsztatów był IMPULS.

 

Poruszał. Budził. Drażnił. 

Dotykał. Puszczał. 

Odpuszczał. Wirował. 

Tańczył. Wyzwalał. 

Wzbudzał.

          Impulsem był dotyk. Dotyk gołych stóp zimnej podłogi. Przeszywał mnie chłód, gilgotał wnętrzności, zamykał pory. Spowodował ruch. Spontaniczny. Za ruchem poszło ciało. Zatańczyło swój własny taniec, radując się z przejęcia władzy- umysł odcięty!

          Impulsem był dźwięk. Rytm płynący z muzyki, z połączenia instrumentów i głosów. Zawładnął nogami, rękami, miednicą. Za tym poszła głowa, piersi, kręgosłup. Poczułam się z powrotem mała Izą, która, mając kilka lat przebierała się w sukienki i korale babci i tańczyła wariackie pląsy. Bez blokad, bez krytyka, bez wstydu.

         

          Impulsem był zapach. Prowadząca pachniała paczulą, którą niedawno przypadkowo odkryłam. Kojarzy mi się z ciepłem, kobiecą energią, duchowością. Chwilami impuls podrażniał nos- a za tym poszła wyobraźnia, która rozbudzała obrazy i emocje. Czułam przypływ radości, która rozchodziła się miękko po ciele, rozświetlając jego mroki.

          Impulsem był smak. Czarna, gorąca herbata, bez żadnych dodatków- smakowała wybornie, inaczej, niż kiedykolwiek. A ja nie lubię zwykłej czarnej herbaty. Ale dzisiaj była napojem bogów.

          Impulsem było spojrzenie. Na siebie, na innych, na zewnątrz i do wewnątrz. Za oknem słońce rozświetliło biały świat, a jego energia zaczęła krążyć w żyłach i meridianach. Ciało stało się ciepłe, świetliste, piękne.

          Całe to spotkanie okazało się kolejnym Impulsem, dla każdej z nas innym, do zrobienia następnego kroku. Kroku w stronę odkrycia swoich pragnień, do zapoczątkowania czegoś nowego, do zamknięcia czegoś starego, do zmiany czegoś zastałego, do stanięcia twarzą w twarz ze swoimi potrzebami.

          Stał się też zalążkiem nowych znajomości, nowych postanowień i nowych odkryć.

A za tym wszystkim pójdą kolejne Impulsy, nadające memu życiu nowy ruch.

 

          Dziękuję ci za to Agnieszko z całego serca:) Jak i całej bandzie kobitek, która razem ze mną przeżywała Impulsy płynące pośród nas:)

p.s. Warsztat prowadziła rybniczanka AGNIESZKA ZYGMONT z MANUFAKTURY ZMYSŁÓW