Tydzień Osiemdziesiąty Szósty

A podtytuł brzmi:
   ...JESTEM.
          ...mimo, że nie ma mnie w sieci. Laptop nadal w szpitalu, niestety nie mam alternatywnego komputera, a ten w pracy, no cóż, nie do tego ma mi służyć... Ponawiam przeprosiny moich ulubionych blogów- nie odwiedzam Was, bo nie mam jak, wybaczcie:) (jestem grzecznościowo na innym kompie1/2 godzinki)

oraz

...DZIĘKUJĘ:)
za wspierające i pełne pozytywnej energii komentarze z poprzedniego posta.  Bógzapłać:)



 Robię zdjęcie codziennie na mojej przerwie w pracy- mniej więcej o tej samej porze i w tym samym miejscu.
16.02.2015



17.02.2015



18.02.2015






Komentarze

  1. Jaka piękna jesteś w tych kolorach. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  2. Mam nadzieje ze już kryzys za tobą , piękny kolorowy motylu

    OdpowiedzUsuń
  3. Uwielbiam, jak łączysz kolory:) tak dużo ich, a jak idealne dobrane:)

    OdpowiedzUsuń
  4. Najważniejsze, że jesteś i wciąż kolorowa:-)

    OdpowiedzUsuń
  5. Własnie trafiłam na Twojego bloga. Jestem pod takim wrażeniem, że nie wiem co powiedzieć. Kolory jakie tu zobaczyłam, hmmm... nawet nie wiedziałam, że takie istnieją. Powiem Tobie, że nie mam pojęcia skąd bierzesz pomysły na swoje barwne. Powiem, że ja nigdy nie byłam tak kolorowo ubrana. Zapraszam na mojego filcowego skromnego bloga filcoweopowiesci.blogspot.com.
    pozdrawiam
    Beata

    OdpowiedzUsuń
  6. Dobrze, że pomimo trudności... Jesteś :D

    OdpowiedzUsuń
  7. Śliczna tunika i zamotka z 16.02. :) Dobrze, że elektro-pacjent już doszedł do siebie.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Poranna herbata i piękne malarstwo