Industriada 2014.

          Właściwie to miały być kije. Kilkugodzinne łażenie po lasach z kijami niestety zniweczyła pogoda- tuż przed wyruszeniem zaczął lać deszcz, coś tam pogrzmiało i nas wygoniło do domu.
             Ale ja w domu nie chcę siedzieć!
Nie siedzę to idę. Właściwie jadę, a potem chodzę- po zabytkowej kopalni Ignacy, którą to można zwiedzać w ramach corocznej INDUSTRIADY.
           Czad! Panowie przewodnicy- emerytowani (chyba) górnicy tejże kopalni opowiadali o maszynach parowych, które oglądaliśmy. Jestem pod wrażeniem techniki i inżynierii całego tego kolosu, jaki napędzał koła szybów kopalnianych. Brakowało mi tylko hałasu i huku tych maszyn, zapachu smaru i gorąca pary..., zostało mi tylko wyobrazić to sobie:)
           Pochodzę z rodziny górniczej, moja babcia nawet pracowała na kopalni na dole, po wojnie takie czasy były. Pracowali tam moi dziadowie, wujkowie, mama też (ale już nie na dole), nawet mąż. Tylko ja tak sirota, znam kopalnię tylko z góry..., eh:(
Oprócz maszyn parowych sprzed dwóch wieków bodajże, można było jeszcze wejść do wieży ciśnień, która to jest teraz wieżą widokową i mimo, że dziś pogoda w kratkę widoczność była przefantastyczna!
Eh, cudowna wycieczka to była!!!!