Tydzień Sześćdziesiaty Dziewiąty

A podtytuł brzmi:

          kombinat pracuje

oddycha buduje... 

...czyli moja nowa zabawa z moim upartym umysłem, który kiedyś wolał być albo w przeszłości, albo w przyszłości, przez co uciekało mi tu i teraz.

          Dzięki terapii ze wspaniałą śp. terapeutką Eweliną oraz metodzie berta Hellingera (a także kilu innym metodom pracy z umysłem i ciałem) posprzątałam przeszłość, nauczyłam się optymizmu (tak, tak, optymizmu można się nauczyć!:) i patrzenia na świat świadomie, zarazem słuchając Intuicji.

          Ale czasami odzywają się stare przyzwyczajenia, rzadko niezmiernie, ale jednak. Ostatnie dwa tygodnie dawały w kość, szaroczarnobure myśli nie chciały wyjść z głowy, więc wymyśliłam sobie zabawę, by nie wzięły one górę, ale poszły w cholere.

          Zabawa polegała na tym, by zaraz po obudzeniu przypomnieć sobie jeden wers/refren z jakieś polskiej piosenki, który to miał mi towarzyszyć przez cały dzień. Skupiałam umysł na tym, by pamiętał, że ma patrzeć na dzisiejszy dzień przez pryzmat tego własnie wersu. 

Jezu, ale był czad!

          Pierwszego dnia zabawy przypomniała mi się piosenka Republiki, cały dzień był pod wpływem KOMBINAT PRACUJE ODDYCHA BUDUJE! 

          Było ciekawie, niesamowicie, zabawnie, zaskakująco..., zabawa na 102!, umysł powoli zapominał o gnębieniu mnie i zajął się obserwacją, a ja z dnia na dzień wracałam do "siebie", co widać na piątkowym zdjęciu:)

A wy, macie jakieś metody na szaroburoczarne dni?

Robię zdjęcie codziennie na mojej przerwie w pracy- mniej więcej o tej samej porze i w tym samym miejscu.

 21.10.2014

 22.10.2014

 23.10.2014

24.10.2014

 Chwalę się: moje nowe ocieplane, lakierkowe, czerwone glaniki:)