Tydzień Sześćdziesiąty Trzeci

A podtytuł brzmi:

     "Kroniki portowe"...

...film, który wiele wiele lat temu, gdy go oglądałam, płakałam. Miałam wtedy etap utożsamiania się z bohaterami dramatów psychologicznych, bohaterów skrzywdzonych, zwichrowanych, pogubionych, smutnych, z ich życiem do dupy... Chodziłam co tydzień namiętnie (?) na DKF karmić się tymi emocjami, zalewać nimi swą udręczoną duszę i maltretować swój umysł.
          Aż któregoś dnia czara się przelała (niekoniecznie przez filmy, ale były one jednym z puzzli, które pasowały do mojego życiowego pejzażu). Więcej przyjąć tego syfu nie mogłam. Odwróciłam wtedy moje myślenie do góry nogami. Zaczęła się nowa Droga. Trwa do dziś:)
          Wczoraj właściwie z zaciekawieniem zaczęłam oglądać ten film- ciekawość dotyczyła moich nań reakcji.
          I co? Zobaczyłam w tym filmie piękne pejzaże, usłyszałam mądre zdania, poczułam siłę płynącą z prostych uczuć (fragment, jak grupa przyjaciół rąbie na kawałki dopiero co zbudowaną łódź, którym  miał odpłynąć ich kolega, był na prawdę wzruszający!).
Reasumując, film miał dla mnie bardzo pozytywny wydźwięk, co utwierdza mnie w tym, że moja droga zmian idzie wciąż w dobrym kierunku, czego i wam życzę:)

Robię zdjęcie codziennie na mojej przerwie w pracy- mniej więcej o tej samej porze i w tym samym miejscu.

 

 

 08.09.2014 

09.09.2014 

10.09.2014 

11.09.2014 

12.09.2014