Tydzień STO Czterdziesty Drugi





 
========================
Robię zdjęcie codziennie na mojej przerwie w pracy- mniej więcej o tej samej porze i w tym samym miejscu.


04.04.2016





05.04.2016



06.04.2016





07.04.2016





08.04.2016

Komentarze

  1. ankaskakankapiątek, kwietnia 08, 2016 11:29:00 AM

    Ile kolorów, a w głowie też tak jest?
    Czy rzeczywiście ubiór odzwierciedla nasz stan umysłu. Ubieram się normalnie, wygodnie, ale podoba mnie się boho, którego nie ma na ulicy. Czy ta nuda w ubiorze, sprawia, ze jestem nudna? Kurcze, ale mnie wzięło.
    Masz piękny makijaż, ale myślę, ze to Ty jesteś śliczna z buźki.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Izarajwtorek, kwietnia 12, 2016 7:44:00 AM

      Nudny jest ten, co jest nudny, bez względu gdzie mieszka, co ma ubrane i co jada...:) Myślę więc, że nie jesteś absolutnie nudna, wprawdzie nie znam cię osobiście, ale wnioskuję po twoim blogu:):)

      Usuń
  2. Sztuka rękodziełapiątek, kwietnia 08, 2016 11:58:00 AM

    W tym tygodniu łatwo było życie kochać:-)
    U Ciebie chyba też w tym tygodniu bardziej energetycznie i kolorowo (o ile to w ogóle możliwe!)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Izarajwtorek, kwietnia 12, 2016 7:45:00 AM

      No tak, czasem łatwiej, czasem bardziej łatwiej. Tak to już jest...:)

      Usuń
  3. Filifionkaponiedziałek, kwietnia 11, 2016 6:42:00 PM

    Przeeeeeeepieknie!!!! A te martensiki z ostatniego zestawu to juz w ogole super!!!

    OdpowiedzUsuń
  4. krysztallywtorek, kwietnia 12, 2016 5:20:00 PM

    Niebieski 4.4 przenajlepszy :D Ach, jak pięknie! :)

    OdpowiedzUsuń
  5. lamodalenaczwartek, kwietnia 21, 2016 3:17:00 PM

    Cudna Iza ! :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Tydzień Trzydziesty Szósty

Obraz
A podtytuł brzmi:           Wszystko, co Cię spotyka, może być nagrodą albo karą... ...to zależy tylko od Ciebie.           Rozwijam: jednym z moich pierwszych ćwiczeń umysłowych (o których będzie w następnym poście:), które miały zmienić mój nawyk negatywnego myślenia, było patrzenie na każde, dosłownie KAŻDE wydarzenie w życiu, jako nagroda.            Było ciężko. Bo jak tu uznać, że spotkała mnie nagroda, gdy zbliaża się termin opłaty zusu, a ja nawet nie mam co włożyć do gara. Nic, tylko się załamać, ewentualnie upić. Więc ćwiczę się zawzięcie w myśleniu, że to nagroda mnie spotyka, że brak kasy jest dla mnie darem z niebios. Myślałam, że mnie rozerwie, ale nie poddałam się. I stało się. Wpadłam (?) na fantastyczny pomysł, jak zarobić kaskę, chociaż ciutciut, skoro na tym, co robiłam do tej pory, nie zarabiam. I udało się! Nie, nie zarobi...
Czytaj więcej